Benim Dünyam...

Merhaba, Günlük tutanlar vardır hani, yıllar sonra okur anılara dalar, bazen sevinir bazen üzülürler. Ben bunu hiç yapmadım. Ama düşündüm de neden olmasın.... Benim de okuduğumda derinlere dalacağım anılarım olsa fena mı olur? hele insan otuzuna gelince daha bir geçmişi özlüyor.

Fotoğrafım
Ad:
Konum: İstanbul, Türkiye

Kimim ben ? Bilmem ki. adım Ülkem. Hayatı yaşadıkça öğrenen, her gün bir yaşa daha basan biriyim işte. Hayat süprizlerle doluymuş yaşadıkça gördüm. Hayatın herkese sadece hoş suprizler sunmasını diliyorum.

17 Temmuz 2006

Yeni Başlangıçlar...

bir anda ne kadar değişebiliyor hayat...
beklentiler, değerler, öncelikler... herşey....
Bugün tam 5 haftadır birlikteyiz 2 milimetre bile olmayan bebeğimle :)
Minik olduğuna bakmayın daha şimdiden kalbi var. Küt küt atıyor(muş).
Aramıza katıldığını ilk öğrendiğimde önce güldüm kahkahalarla, sonra ağlamaya başladım hıçkırıklarla... ama kendimi toparladığımda tek hissettiğim; mutluluk ve huzur oldu. Artık daha bir dikkat etmem lazım kendime / kendimize...
5 haftada daha bir büyüdüm, olgunlaştım.
Demiştim ya, taa anılarımı tutmaya başladığım ilk gün; hayat süprizlerle dolu hergün insana bir şeyler öğretiyor diye.. ve bir dilekte bulunmuştum hani, hayat herkese zamanı geldiğinde hoş süprizler sunsun diye...Teşekkürler....sonsuz teşekkürler.....zamanında gelen bu hoş haber için teşekkürler....

5 Comments:

Blogger rahel said...

hoşgelmiş bebişimiz.. -bilmeden- ne çok yolunu gözlemişiz meğer.. :)

17 Temmuz, 2006 10:32  
Blogger La Mariposa Purpura said...

bu yeni başlangıçlar hayatına..hayatınıza..hayatımıza...yeni bir DAHA ekledi.....daha çok dua, daha çok teşekkür, daha çok mutluluk...daha çok paylaşım..bide daha çok amaç blogum için :))))

17 Temmuz, 2006 12:13  
Blogger La Mariposa Purpura said...

insanın mutluluğunu ve üzüntüsünü kendi kadar derinden yaşayan birinin varlığına hep ihtiyacı vardır.....tek bir şey söylemek istiyorum ...O artık benimde içimde...SENİ ÇOK SEVİYORUM...

17 Temmuz, 2006 12:23  
Anonymous Adsız said...

minicik bir bebek tüm bir dünyayı yeniden yaratıyor. vazgeçemem, onsuz olmaz listesinin en başına geçiyor. sadece 2mm iken bile çılgınca sevindirebiliyor.

tebrik ederim!! anne olmak süper birşey. ama bebecik daha süper birşey.


ayşegül(rahel'in, zeynep bebeğinin annesi)

18 Temmuz, 2006 17:22  
Blogger La Mariposa Purpura said...

ülkem hanım fazla minimalist takılıyorsunuz öyleki artık göremez oldum..biraz büyütseniz diyorum...kocaman öpüyorum bebişi....

24 Temmuz, 2006 12:11  

Yorum Gönder

<< Home

free web tracker